Józef Romanowski

Bogactwo i piękno języka poety porusza w czytelniku najdelikatniejsze smaki, które w ostatecznym rozrachunku tworzą wspaniały bukiet wytrawnego wina, jakim może pochwalić się piwnica autora. Z czystym sumieniem mogę polecić lekturę pierwszego zeszytu tej poezji z nadzieją, że i w czytelniku wywoła bogactwo refleksji, zadumy i oczarowania polskim pejzażem.

Niniejsza książka jest owocem pracy całej rodziny: dziadka — Józefa, taty -Tomka, mamy -Reginy, córki — Jaśminki i najmłodszej córki — Oli. Poszczególne jej części nie łączą się jednak w jakąś całość. Każda stanowi zamkniętą jednostkę, a połączone są raczej na wzór puzzli, czy patchworków. Idea jaka przyświecała nam przy tworzeniu tej książeczki, to: dzieci. Jedne utwory pisane były dla dzieci, inne...