zaufaj

„Paweł ostrożnie wyswobodził się z jej objęć i odwrócił w stronę twarzy Marty. Nachylił się i poczekał na jej nieme przyzwolenie. Przymknęła delikatnie oczy i otworzyła lekko usta na znak zgody. Dotknął ich niepewnie kciukiem i przejechał po nich, aż westchnęła. Za palcem podążyły usta. Musnął łagodnie, jakby nie chciał jej spłoszyć. Dotykał ją tak raz za razem, aż sama wyciągnęła język i nim go dotknęła....

Ellen, poproszona o pomoc, zgadza się na kilka chwil potrzymać dziecko, aby jego matka mogła wykonać pilny telefon. Mijają jednak kolejne minuty, a kobieta nie wraca. Pociąg wjeżdża na stację, a Ellen widzi tę samą kobietę spieszącą w dół peronu… Gdy ma zamiar podnieść alarm, oszołomiona odkrywa wśród rzeczy dziewczynki kartkę: Błagam, chroń ją. Nie ufaj policji. Nie ufaj nikomu!