tkanka

Tytułową „po-twarz” można rozumieć co najmniej dwojako. Po pierwsze, w porządku czasowym. Twarz odsłania się przed nami bowiem nie tylko w sensie przestrzennym (jak w lustrzanym odbiciu), lecz nadchodzi po nas samych, nawiedza nas i nie pozwala o sobie zapomnieć. Pozostawia ruiny po egzystencjalnej katastrofie, jaką jest nowoczesne doświadczenie obrazu niemożliwego: twarzy jako całości,...

Warszawa jako struktura emergentna stanowi kontynuację projektu Warszawa jako miasto symbiotyczne badającego bezpośrednio przestrzeń konfliktu odgórnego planowania i oddolnych działań w kontekście pl. Defilad w Warszawie. Dysfunkcja otoczenia Pałacu Kultury i Nauki oraz kryzys miejskiego planowania wynikają z braku relacji pomiędzy różnymi aktorami miejskich procesów. Publikacja wprowadza nowe pojęcia...