tesknic

Opowiadanie będące studium ludzkiej psychiki. Na francuskim wybrzeżu żyje młoda, zmizerniała kobieta, która nieustannie za czymś wygląda w stronę morza. Jest chora na tęsknotę, jest chora na odległość. Zaczęła tęsknić za swoim realnym mężem. Jej dusza idealizowała postać mężczyzny do tego stopnia, że gdy ten pojawił się w progu, kobieta nie przestawała tęsknić - tęsknić dla samej tęsknoty.

Czy Bóg zawsze jest dostępny i na nas czeka? Czy grzech przeszkadza w modlitwie? Co w sytuacji, gdy nie potrafię być szczery ze sobą i Bogiem? Czy można tęsknić za kimś, kogo nigdy się nie widziało? Wszyscy skarżymy się na kłopoty z modlitwą. Niby zwykła czynność, dla większości z nas codzienna, a jakże często sprawiająca tyle trudności i problemów, czasem wręcz będąca owocem walki duchowej. Ksiądz...

"Trzeba (...) zostawić Bogu czas, który wybrał, nie wymuszać gwałtownych przemian i przeskoków w życiu wewnętrznym. I trzeba całkowicie się upokorzyć przed tajemnicą absolutną Bożych wyroków. Moją drogę do Boga muszą określać następujące czasowniki: (1) tęsknić, wołać, modlić się; (2) próbować, usiłować, trudzić się; (3) ufać, ufać, ufać; (4) cierpliwie zgadzać się z wolą Bożą,...

„Ludzie nie mają przyjaciół, ponieważ nie ma sklepów z przyjaciółmi” – czytamy w „Małym Księciu” Antoine'a de Saint-Exupéry'ego. Współczesny człowiek żyje coraz szybciej, ale nie przestaje tęsknić za bliską relacją, za czymś, w czym może być sobą i otworzyć serce przed drugą osobą. Czy można przyjaźnić się z innymi, nie będąc przyjacielem dla siebie? Jak można być dobrym przyjacielem dla siebie?...