tesknic

Każda z książek Sośnickiego jest innym fragmentem mapy. Państwo P. , jak łatwo się domyślić, to obszar językowy zwany Polską, "ten kraj", napisany kiedyś Norwidem, pozostający w ciągłym ruchu. Sośnicki śledzi tektonikę języka, erozję znaczeń, zdobywa się na dystans do państwa P., żeby móc znów za nim tęsknić.

"Trzeba (...) zostawić Bogu czas, który wybrał, nie wymuszać gwałtownych przemian i przeskoków w życiu wewnętrznym. I trzeba całkowicie się upokorzyć przed tajemnicą absolutną Bożych wyroków. Moją drogę do Boga muszą określać następujące czasowniki: (1) tęsknić, wołać, modlić się; (2) próbować, usiłować, trudzić się; (3) ufać, ufać, ufać; (4) cierpliwie zgadzać się z wolą Bożą,...

Julien nauczył się wiele tamtego lata. Nauczył się odwagi. Odwagi, by podejmować ryzyko, zamiast się bać. Odwagi, by mówić, zamiast milczeć. Odwagi, by działać, zamiast marzyć. Nauczył się żyć. Żyć poza kartkami swojego notatnika. Żyć tak, żeby zamiast wymyślonych historii móc spisywać wspomnienia. Żyć, jakby każdy dzień był ostatnią okazją, by czegoś doświadczyć. Nauczył się kochać. Kochać to,...

„Ludzie nie mają przyjaciół, ponieważ nie ma sklepów z przyjaciółmi” – czytamy w „Małym Księciu” Antoine'a de Saint-Exupéry'ego. Współczesny człowiek żyje coraz szybciej, ale nie przestaje tęsknić za bliską relacją, za czymś, w czym może być sobą i otworzyć serce przed drugą osobą. Czy można przyjaźnić się z innymi, nie będąc przyjacielem dla siebie? Jak można być dobrym przyjacielem dla siebie?...