szlachetne

Melancholijna podróż po post świecie: Indiach, Brazylii, Portugalii, Anglii, Hiszpanii, Angoli  i Polsce, przeradza się w opowieść o poszukiwaniu swoich korzeni. Podmiot tych opowiadań jest za każdym razem inny, ale nie dajcie się na to nabrać: to ten sam wykorzeniony podróżnik, który czuję się wszędzie jak w domu, a jednocześnie tęskni za jakimś centrum. Szlachetne melancholia i smutek owego postindustrialnego...

„Wiersze jak szlachetne kamienie”. Wypiski, „Twórczość” 6/1997 „Wyczytuję z niej (Pani poezji) jej wymyślność i swojskość, kobiecą subtelność i – proszę wybaczyć – kobiecą rubaszność, coś co tak nazywam, jest rzadkością” (Warszawa, 10 kwietnia 1998 r.). „(...) moje słowa – piękne wiersze – nie są konwencjonalnym pustosłowiem (...). W Twoich wierszach urzeka mnie ich samoswojość, może należałoby napisać,...