smiac

Fragment: "— Tere fere kuku, strzela baba z łuku! Powiadam do niej: A my, z mężem pani, przepędzamy bardzo przyjemnie czas w Ouchy. Wielce to sympatyczny człowiek. A ona, jak pocznie się śmiać, aż się zanosi. Ot, figlarz inżynier! Taż to wcale nie jego żona, a stryjeczna bratowa. On kawaler, nigdy nie miał żony. Patrzajcie, jaki brygand, ha? Jadwiga zbladła, Ryta posmutniała, a pani Kon zaczerwieniła...

Mam wątpliwość i jestem pewna tylko tego. Oto ona, Radomska, kobieta przeciętnie nieprzeciętna. Zaskakująco błyskotliwa, choć czasem nadrabia bezczelnością. Szydera i kpina to jej drugie imię. Mimo że nie może rzeczywistości napluć w twarz, to przynajmniej sprzeda jej kopniaka. Bywa to męczące, a kondycji do walki z życiem wyrobić się nie da, więc regularnie zwija się w kłębek i czeka aż znów...