rozkosze

Wielcy ludzie, znani z podręczników historii, których wizerunki dumnie spoglądają na maluczkich z cokołów, wbrew powszechnemu mniemaniu nie byli herosami ze spiżu. Wręcz przeciwnie, byli istotami ludzkimi, którym nieobce były drobne grzeszki czy zwyczajne słabostki, mieli też swoje większe lub większe, skrzętnie skrywane sekrety i tajemnice, których ujawnienie mogłoby narazić na uszczerbek ich wizerunek...

Hrabina Elwira ma romans z Alfredem, przyjacielem domu, który twierdzi, że kocha ją bardzo romantycznie, ale jednocześnie uwodzi śliczną służącą Justysię, która jest również obiektem zalotów pana domu, hrabiego Wacława. „Gdzie przysiąg trzeba, tam nikną rozkosze” - te słowa Justysi mogłyby być mottem sztuki. [...] Te arcydowcipne kombinacje, w których wszyscy oszukują się wzajem, są doprowadzeniem...