rana

Fragment: "Od samego rana jest tak nijako. Chmury przelatują tak nisko, że zahaczają o kłujące niebo groty; poszarpane, z wiszącymi strzępami fruną dalej na wschód…, nie, na północ. Na dworze jest zimno i pada ten mokry, nieprzyjemny deszcz. Nie widać nieba, które tak kocham. Jest szaro i buro. Słone powietrze niszczy mi nerwy. Cały świat widziany z mojego okna dziwnie się kołysze. Dalekie, zamorskie...

Rana to najczulsze miejsce, które chcemy głęboko schować, ukryć przed innymi.Możemy być twardzi, odważni, robić wielkie rzeczy, być szefami, politykami, dobrymikaznodziejami, ale każdy z nas nosi w swoim sercu ranę. Rana w sercu jest siłąmężczyzny, a nie przekleństwem, jak wielu z nas sądzi... Może być tak, że Twoje serce jest twarde, poranione, niezdolnedo kochania. Jeśli tak jest, to znaczy,...

Pierwsze trzy wieki naszej ery to szczególny okres w historii chrześcijaństwa. To wtedy właśnie formował się chrześcijański sposób życia i przeżywania rzeczywistości. Modlitwa, liturgia, Pismo Święte, życie, teologia, duchowość i egzegeza, były ściśle ze sobą powiązane i w sposób naturalny składały się na jedną rzeczywistość żywej wiary. Dziś żyjemy w czasach, kiedy nastąpiło wyraźne oddzielenie...

“Dzwony upiorne” to nowela Karola Dickensa, angielskiego pisarza uważanego przez wielu za największego pisarza epoki wiktoriańskiej. “Niewielu ludzi — dla najrychlejszego porozumienia z czytelnikiem, zaznaczam od razu, że uwagi swej nie odnoszę ani do ludzi młodych, ani do niższych warstw należących, lecz w ogóle do wszelkiego rodzaju ludzi, biednych i możnych, młodych i starych, dorastających...