poruszony

Gdy mówimy o istocie ludzkiej, powinniśmy wiedzieć, że stoimy wobec stworzenia posiadającego podwójną naturę: niższą i wyższą - mimo że stanowi ono jedność. Tak więc mówienie o naturze ludzkiej jako takiej nie ma za bardzo sensu. Dla usprawiedliwienia godnych pożałowania zachowań mówimy : „Jakie to ludzkie”, ale w rzeczywistości znaczy to po prostu: „zachowuje się jak zwierzę”. Natura nazywana „ludzką”...

W rzeczywistości nie ma obrazu istoty ludzkiej, który oddawałby całkowicie całą jej złożoność, dlatego nie należy się dziwić, że religie i różne systemy filozoficzne nie posiadały tej samej koncepcji co do jej budowy. Gdzie leży prawda? U wszystkich. Zależy z jakiego punktu widzenia traktuje się człowieka. Dlatego nie odrzucam żadnego z tych podziałów. Kiedy chce się dać pewien obraz anatomii osoby...

Szczęście jest jak piłka, za którą się biegnie, ale w momencie złapania jej, kopie się ją nogą… by móc dalej za nią biec! Bo w tym biegu czujemy się stymulowani; to w tym poszukiwaniu, w tym uniesieniu, by dojść do końca znajdujemy szczęście. Kiedy w końcu otrzymujemy to, czego pragnęliśmy, oczywiście jesteśmy szczęśliwi przez moment, ale zaraz potem odczuwamy pustkę: trzeba znów szukać jeszcze czegoś...

Kiedy decydujecie się przyjąć religię, filozofię duchową, i stosować jej zasady, napotykacie trudności nie tylko w stosunku do samego siebie, a to z powodu wysiłków, które musicie podjąć, ale również w stosunkach z innymi ludźmi, niekoniecznie rozumiejącymi zmiany, jakie w was nastąpiły. Otóż wiedzcie, że to te trudności, sposób, w jaki je rozwiążecie pokażą jakość, autentyczność waszej wiary. Nie...