pokrycia

Tam gdzie się zaczyna to i koniec się zbliża. Zanim się obejrzysz — uciekną, że słowa. Które z ust płyną jak rzeka, że bystra. Nieokiełzana i płynąc łodzią bez wiosłowania, Bez myślne, bez wolnie, bez portu Tak słowa sądzę, że są bez pokrycia. Przyjaciel już lepsze słowa skieruje Niż ostry z nagła twój jęzor nieokrzesany. Zbigniew Bieńkowski

Nawet najstarsi mieszkańcy miasta nie pamiętają takiego lata. Asfalt staje się miękki jak ciasto, na parapetach płowieje stopiony plastik, w witrynach aptek usychają kwiaty. Wrocław rozgrzany jak Nowy Orlean opanowały szczury wywlekające z kubłów kawałki pizzy. Restauratorzy wynieśli przed knajpy palmy w donicach, sprzedawcy pomidorów spryskują je wodą. Duszna, tropikalna seksualność, która rozwija...