nauce

Nowela jest zapisem rozmowy z napotkaną starszą kobietą. Opowiada ona o swoim trudnym życiu, nędzy, poniewierce, snuje wspomnienia o rodzinie, sieroctwie, nauce czytania. Ta umiejętność, obok wiary w Boga, przyniosła jej radość i spokój.

Żywiołem wierszy Doireann Ní Ghríofy jest zwyczajność, a ich scenerię tworzą miejsca, w których rozgrywają się epizody codziennego życia: parking samochodowy, pralnia publiczna, szpital położniczy, park miejski czy irlandzki pub. W centrum tego świata poetka usytuowała cielesność: kobiece ciało i doświadczenie kobiecości. Jej bohaterki mierzą się z bólem, lękiem i fascynacją, jakie wzbudza w nich macierzyństwo;...

Arianna, studentka trzeciego roku, daje się ponieść imprezowemu życiu, co negatywnie odbija się na jej wynikach i grozi oblaniem sesji. Restrykcyjne zasady uczelni stawiają ją w rozpaczliwej pozycji - albo zaakceptuje swoje błędy, żegnając się z marzeniami o szybkim rozpoczęciu kariery, albo posunie się do oszustwa, by zaliczyć ważny egzamin. Desperackie poczynania Arianny nie umykają uwadze wybitnie...