mokra

Irenka - tytułowa panna z mokrą głową - nie przypomina słodkiej i delikatnej panienki z dworku. Ta szalona dziewczyna ma nogi w sińcach, wspina się na drzewa i płata figle, jakich nie powstydziłby się największy urwis. Ale gdy na rodzinę spadają nieszczęścia, właśnie Irenka potrafi znaleźć ludzi dobrej woli, którzy przyjdą jej z pomocą. Powieść ta zaraża optymizmem nawet największych ponuraków.

Tytułowa panna z mokrą głową nie przypomina słodkiej i delikatnej panienki z dworku. Ta szalona dziewczyna jeździ konno, ma nogi w sińcach tworzących misterne wzory, wspina się na drzewa i płata figle, jakich nie powstydziłby się największy urwis. Ale gdy na rodzinę spadają nieszczęścia: śmierć ojca i utrata dachu nad głową, właśnie Irenka potrafi znaleźć ludzi `dobrej woli`, którzy przyjdą jej i jej...

Deszcz, whisky, upadłe kobiety i niegodziwi mężczyźni. Polecam wszystkim którzy oczekują od książek zwrotów akcji i dobrych dialogów, a niekoniecznie czekają na szczęśliwy koniec. Dziwne że jeszcze nikt nie pokusił się o adaptację tej niewielkiej książeczki. Byłaby z tego dobra sztuka teatralna albo całkiem niezły film noir. [Nimmo, lubimyczytac.pl] Dalsze losy bohaterów „Drugiego zabicia psa”. Robert...