milczeniu

Kiedy po wielkiej przyjaźni pozostaje wielka pustka, nic nie jest w stanie jej wypełnić. A konie zawsze cierpią w milczeniu. Wszyscy wiedzieli, że on i jego koń byli nierozłączni. Pisali historię swojej przyjaźni śladami na leśnych ścieżkach, źdźbłami słomy wyciąganymi z grzywy i włosów, płatkami pierwszego śniegu. Tylko oni rozumieli, dlaczego drwią z wiatru i zapadają w zadumę pod rozgwieżdżonym...

Sońka to wielka, a jednocześnie kameralna, prosta, choć niełatwa, wyciszona, ale kipiąca emocjami, pacyfistyczna, ale i brutalna historia przepełniona miłością. Autor wykorzystuje konwencję romansu wojennego, by opowiedzieć o kiedyś i teraz, o tu i tam, o piekle i raju pamięci. Najpierw się łudzimy, że czytamy zabawną parodię baśni. „Dawno, dawno temu…”, wieś na końcu świata, pastereczka...