lasu

„PIEŚŃ I W życia wędrówce, na połowie czasu, Straciwszy z oczu szlak niemylnej drogi, W głębi ciemnego znalazłem się lasu. Jak ciężko słowem opisać ten srogi Bór, owe stromych puszcz pustynne dzicze, Co mię dziś jeszcze nabawiają trwogi. Gorzko - śmierć chyba większe zna gorycze; Lecz dla korzyści, dobytych z przeprawy, Opowiem lasu rzeczy tajemnicze. ...”

Dramat w pięciu aktach. Młody, przystojny i bogaty książę Kirkor zakochuje się w dwóch siostrach, Alinie i Balladynie. Aby rozstrzygnąć, która go poślubi, dziewczęta idą do lasu zbierać maliny. Ta, która pierwsza wróci z pełnym dzbanem, zostanie księżną. Tak zaczyna się pasmo zbrodni, którymi tytułowa bohaterka w końcu unicestwi samą siebie.