kurator

Ta proza jest bezczelnie staroświecka, skandalicznie niemodna. Jest szukaniem urody świata. Mimo wszystko, także w cieniu i ciemności. Tyczyńskiemu zależy najbardziej na obronie szczegółu, najdrobniejszego nawet fragmentu przeszłości. Obronie przed zapomnieniem. To lektura obowiązkowa dla tych, którzy już czują żal z powodu przyszłej utraty. Zdzisław Niewieski (z recenzji wewnętrznej) Masz niewątpliwy...

„Nieznajomy delikatnie mnie odpycha i znacząco spogląda na podłogę. Kładę się na plecach, a mężczyzna się na mnie osuwa. Wydaje mi się, że podobnie jak ja nie wytrzyma już długo. Penetruje mnie płynnymi ruchami, pieprząc tak samo gorliwie, jak masturbowały się kobiety Picassa pod okiem mistrza. Dzisiaj jednak to nie malarz jest widzem". Pewnego popołudnia młoda pani kurator i przystojny miłośnik sztuki...