kamienna

Abram szybkim ruchem ręki zrzucił z grobu kamienną płytę i zabrał jedną z kości Ragavaine. Zasunął ją z powrotem, by nikt nie spostrzegł jakiego rytuału chce dopuścić się Azazel. Spojrzał na nadal nieprzytomną dziewczynę i zaśmiał. Następnej nocy ujrzał malutki, szary, podarty namiot. Wiedział, że w środku zastanie jego właśnie. Podszedł bliżej i delikatnie uchylił jedną z podartych szmat. — Witaj...

Wiersze Jolanty Więcław, które przybierają ilustrowaną szatę „Notatnika”, przywodzą mi na myśl tytuł jednego z najpiękniejszych opowiadań Jarosława Iwaszkiewicza. Wśród Jego młynów, obok tych nad Kamienną i Lutynią, jest także „Młyn nad Utratą”.  Odczytajmy tytułową „Utratę” nie jako nazwę własną, ale pospolitą. Okaże się wtedy, że ten żywioł, żywioł utraty, jest wodą na młyn poezji Jolanty Więcław....