jeziorem

Koniec lat pięćdziesiątych, gdzieś nad jeziorem. Cały turnus, zamiast zażywać wypoczynku w ośrodku wczasowym, aż huczy od plotek o młodej żonie starego męża. Jaga Bolesna-Tupatajkowa nie przejmuje się jednak tym, co o niej mówią, pochłonięta nową znajomością oraz marzeniami o pewnym zaginionym jeziorze. Tymczasem zbliża się sobótkowa noc, jedyna taka w roku. Noc wyczekiwanych cudów… i koszmarów...

W lesie, otoczonym mrokiem i szeptami przeszłości, znajduje się senny domek nad Jeziorem Sławskim. To właśnie tam, czwórka studentów postanawia spędzić weekend. Klasyczny motyw i klasyczny skład osobowy, znany z amerykańskich horrorów. Brzmi znajomo? Z tym że niekoniecznie. W opowiadaniu  "Czy w ogóle nadejdzie koniec?" granice między światem żywych a umarłych zaczynają się rozmazywać, a uczucie nieuchronności...

„...złote promienie zachodzącego słońca rozlewały się po jeziorze, tworząc przed ich oczami zapierający dech w piersiach spektakl świateł. Ciepły wiatr muskał ich twarze i rozwiewał włosy. Mężczyzna pewną ręką trzymał ster i Alessandra zauważyła, jak przy każdym skręcie napina się jego biceps. Pomyślała, że ten moment na niewielkiej, drewnianej łodzi jest bardziej romantyczny niż każdy wieczór, jaki...

„...złote promienie zachodzącego słońca rozlewały się po jeziorze, tworząc przed ich oczami zapierający dech w piersiach spektakl świateł. Ciepły wiatr muskał ich twarze i rozwiewał włosy. Mężczyzna pewną ręką trzymał ster i Alessandra zauważyła, jak przy każdym skręcie napina się jego biceps. Pomyślała, że ten moment na niewielkiej, drewnianej łodzi jest bardziej romantyczny niż każdy wieczór, jaki...