elzbiety

Drugi tomik poezji Elżbiety Miłkowskiej, to mistrzostwo słów, wrażliwości i wnikliwości. Bogactwo doświadczeń, przeżyć, emocji, uniesień.

Ludmiła pochodzi z zamożnego rodu. Po śmierci rodziców, opiekę nad nią sprawują stryjowie, którzy niezwłocznie chcą ją wydać za mąż. Dziewczyna chroni się przed niechcianym małżeństwem w klasztorze, który szturmem zajmują Tatarzy. Ludmiła zostaje branką w jasyrze, lecz wraz z innymi jeńcami zostaje odbita przez wojska wojewody krakowskiego. Natychmiast rusza do posiadłości swojej przyjaciółki Elżbiety,...

Brak zdarzeń i ubogi dopływ doznań skazują na zamknięty świat jaźni i monolog wewnętrzny, w którym odbywają się powtarzalne seanse pamięci i wyobraźni. Taki program poezji z reguły zapowiada nudę, nie obiecując atrakcyjnej przygody czytelniczej. A jednak poetka potrafi przezwyciężyć te ograniczenia trywialności oszczędnym a celnym słowem, z którego wybrzmiewa szczerość indywidualnego doświadczenia,...