dziewczynie

Czym byłby portret kryminalnej Polski bez opowieści o dziewczynie aspirującej do ASP? Najciekawsze akcenty tego albumu są zawarte w samych kreskach Wu Zielińskiego. Dzikich i paranoicznych, razem tworzących postaci zamknięte w swoich szaleństwach. Autorzy postarali się, by kolizje tych szaleństw rozsadzały formę doszczętnie, a z klasycznej opowieści o szaleństwie artysty zostały prowokujące niejasności”...

„Nastia z zawodową dokładnością pieściła moje ciało, doprowadzając na granicę szaleństwa. Nasze pocałunki i zapachy zlewały się ze sobą, tworząc iście uzależniającą mieszankę. Ulokowana między moimi nogami dociskała mnie do łóżka, skubiąc wargami moją szyję, sutki, brzuch... Zatrzymałam ją. Pchana instynktem, nagłą odwagą i ciekawością w eksperymentowaniu z własną seksualnością, postanowiłam zrealizować...