dziennik

Ta książka sprawi, że polubisz się za te cechy, których najbardziej się wstydzisz. Będziesz co rusz wybuchać śmiechem i wykrzykiwać: „Bridget Jones to ja!”. POZNAJCIE BRIDGET JONES: singielkę trochę po trzydziestce, która jest pewna, że wszystko się ułoży, jeśli tylko: – straci na wadze trzy kilogramy, – przestanie palić, – osiągnie wewnętrzną równowagę. BRIDGET STARA SIĘ ODNIEŚĆ ŻYCIOWY SUKCES...

Utwór jest zaproszeniem do podróży do Jejlandii, krainy, w której niepodzielną władzę sprawuje kobieta. Autorka definiuje tekst jako dziennik pokładowy, zbiór materiałów pisanych w ciągu kilku lat – różnorodnych, lecz połączonych potrzebą „zobaczenia świata po kobiecemu". Dunin zaznacza, że jeśli ma być mowa o feminizmie, to jest to feminizm autorski, subiektywny i prywatny.