dunin

Utwór jest zaproszeniem do podróży do Jejlandii, krainy, w której niepodzielną władzę sprawuje kobieta. Autorka definiuje tekst jako dziennik pokładowy, zbiór materiałów pisanych w ciągu kilku lat – różnorodnych, lecz połączonych potrzebą „zobaczenia świata po kobiecemu". Dunin zaznacza, że jeśli ma być mowa o feminizmie, to jest to feminizm autorski, subiektywny i prywatny.

Powieść o młodzieży, rodzicach dorastających dzieci i wzajemnych skomplikowanych relacjach. Młodzi bohaterowie – Marta i Marek – wychowywani według odmiennych wzorców, próbują nie tylko odnaleźć się w dorosłości, ale i zmierzyć z nieoczekiwanym i trudnym do zaakceptowania przez niektórych uczuciem. Kontynuacją powieści jest druga część cyklu, „Obciach".

Wnikliwe studium o agresji i przemocy. Autorka konfrontuje czytelników nie tylko z historią, w której bohaterowie doświadczają zła, lecz także zmusza do przyjrzenia się problemowi agresji w wyjątkowo wnikliwy sposób, mogący podważyć ugruntowane w tym temacie poglądy i reakcje. „Obciach" jest drugim tomem powieściowego cyklu, otwartego przez utwór „Tabu".

Zbyt znudzeni, by przejmować się polityką. Zbyt zmęczeni, żeby na dłuższą metę zaangażować się w jej zmianę. Zbyt wściekli, żeby tolerować dzisiejsze status quo. Co zrobić w sytuacji, gdy wygląda na to, że bajka, która do tej pory organizowała nasz polityczny program, właśnie się skończyła? A może w ogóle nie ma co się polityką przejmować? Przecież: It’s all fake news! W 45 numerze „Krytyki Politycznej”,...