dunin

Utwór jest zaproszeniem do podróży do Jejlandii, krainy, w której niepodzielną władzę sprawuje kobieta. Autorka definiuje tekst jako dziennik pokładowy, zbiór materiałów pisanych w ciągu kilku lat – różnorodnych, lecz połączonych potrzebą „zobaczenia świata po kobiecemu". Dunin zaznacza, że jeśli ma być mowa o feminizmie, to jest to feminizm autorski, subiektywny i prywatny.

Niektórzy będą wkurzeni. Niestety, nie znam lepszego - a przy tym mniej drastycznego od tragedii, wypadku, nieszczęścia - sposobu, żeby zatrzymać się w tym szalonym biegu i zacząć się zastanawiać nad własnymi przekonaniami i poczynaniami. Mika Dunin Stracić męża? Nie tak trudno. Żonę? Też. Dobry kontakt z dziećmi stracić? Czemu nie! Przyjaciółkę? Radość życia i spokój ducha? Jasne! Wszystko da się...

Zbyt znudzeni, by przejmować się polityką. Zbyt zmęczeni, żeby na dłuższą metę zaangażować się w jej zmianę. Zbyt wściekli, żeby tolerować dzisiejsze status quo. Co zrobić w sytuacji, gdy wygląda na to, że bajka, która do tej pory organizowała nasz polityczny program, właśnie się skończyła? A może w ogóle nie ma co się polityką przejmować? Przecież: It’s all fake news! W 45 numerze „Krytyki Politycznej”,...