dumny

„Pan usiadł na kanapie, a ja tkwiłam tuż przy jego nogach. Jak wierna, oddana suka. Kazał wyciągnąć dłonie i zrobił sobie z nich stoliczek na filiżankę z espresso. Pozostałam w tej pozycji. Drżałam, a on spoglądał na mnie, jak na swoją własność, bo przecież byłam nią! Popijał napój rozkoszy i czytał książkę. Nie miałam pojęcia, ile czasu minęło, ale każda sekunda, każda minuta była niczym wieczność....