duma

"Wydaje się, jakby widziała siebie z zewnątrz, jak przez mgłę. Kim jest ta szalona kobieta, która ma odwagę robić coś takiego? Sara spogląda w dół. Na widok Thora klęczącego przed nią, całującego jej uda w takim skupieniu, jakby oddawał cześć bóstwu, wypełniła ją duma i pożądanie." Przypadkowe spotkanie z fachowcem od podłóg przeradza się w gorącą sesję sado-maso.

"Znowu się zarumieniła, ale kiwnęła głową. Całował jej smukłą szyję, dekolt, znów piersi, brzuch, a potem jej twarz, powieki, wargi. To było niezwykle łatwe. Pozwolił swoim dłoniom wędrować w ślad za ustami po tej białej, alabastrowej skórze. Jane przeciągała się pod jego dotykiem jak kot i ani przez chwilę nie wyglądała, jakby chciała, żeby przestał. Więc nie przestawał". Charles Bingley nigdy nie...

Wyklęty powstań ludu ziemi, powstańcie których dręczy głód... A więc twierdzicie Obywatelu, że wampiry istnieją? Niby kraj socjalistyczny, ateizm w modzie, a tu taka wtopa. I jak tu się krzyżem odwijać? Jak wodą, tfu, święconą chlapać? A czosnek tylko granulowany i z importu z bratniej Czechosłowacji! Myśl nowa blaski promiennymi, dziś wiedzie nas na bój, na trud. Być wampirem w PRL to...