dachu

Pewnego dnia w idealnie poukładanym świecie Topsów, gdzie nawet psy szczekają punktualnie, pojawia się nowy sąsiad, a wraz z nim nieprzewidywalny świat Tombów, których i osioł na dachu nie jest w stanie zaskoczyć... Wydaje się, że między tymi dwoma światami nie może nawiązać się choćby nić porozumienia. Wszak żaden dumnie noszący swoją papierową czapeczkę porządny mieszkaniec Topsowa nie powinien polubić...

Tekst, który wraz z upływem czasu zyskuje wciąż nowe znaczenia, jest wręcz proroczy. Można go odbierać jako zwykłą (bardzo dobrą) rozrywkę, a także doszukiwać w nim głębszych znaczeń i analogii do współczesności. W „Enklawie” znaleźć można kilka wątków, które pod koniec łączą się ze sobą, aby stworzyć spójną całość. I tak mamy tutaj nawiedzonych sekciarzy-apokaliptyków, wierzących w rychły koniec...