cieni

Autorka proponuje szkic poetycki i popularnonaukowy na gruncie psychologii, odnośnie mistyki relacji intymnej, dotykając sfery cielesności i filozofii duchowości. Książka to drobna publikacja, w której dominują treści poematu, zawartego w częściach.

Wiersze o Bogu, człowieku, naturze, z motywem zielonych cieni, lasu, deszczu, bezdroży. Każdy może tu znaleźć coś osobistego, coś tylko dla siebie, co obudzi uśpioną strunę w naszej duszy.

„Widok toskańskiej doliny jest dla mnie wzorem doskonałości i znakiem chwil szczęśliwych. W dni jesienne i zimowe noszę go w pamięci jak talizman i szukam dla niego godnego odpowiednika wśród północnych pejzaży. Wędruję, szukając ulotnych cieni, wydeptuję szlak, licząc, że w końcu odnajdę dawny kształt miasta, krajobrazu, choćby jego zarys, i wpiszę w niego kilka bliskich mi postaci, mocniej uchwycę...