barwy

Publikacja pochodzi z bazy Polskiej Biblioteki Internetowej. Książka cyfrowa została przygotowana w najwygodniejszym formacie ePub, który umożliwia komfortowy odczyt na większości czytników e-booków na świecie wspierających standard ePub oraz w aplikacjach mobilnych na telefonach, tabletach itp. Format umożliwia intuicyjną zmianę układu tekstu, powiększania i pomniejszania rozmiaru czcionki. Ciesz...

Wejdź do świata, w którym liczy się tylko twój kolor. Asheva, 14-letni Chromianin z Czarnego Narodu, zobaczy, jak jego świat się rozpada, i będzie musiał uciekać z rodzinnego miasta Axyum. W czasie desperackiej ucieczki przez wzgórza i lasy Czarnego Narodu do rozległych Błękitnych Równin miasta Ayas, Asheva nauczy się stawiać czoła niebezpieczeństwom. Dopiero wtedy zorientuje się, że pod maskami,...

Drukując sylwetkę biograficzną Henryki Pustowójtównej, wywiązuję się bodaj częściowo z przyjętego wobec siebie samego zobowiązania. Niełatwe to było zadanie ująć w pewną całość rozproszone i zatarte nieraz farby i barwy potrzebne do zapoznania czytelnika z tą postacią niewątpliwie piękną, ciekawą i charakterem swoim wybijającą się z pośród zwykłych szeregowców, a niekiedy i wodzów roku 1863.

Co tysiąc lat w okolicach Słońca pojawia się kometa. Nazwano ją K-1 i tuż przed zbliżeniem z macierzystą gwiazdą zbudowano na niej bazę o tej samej nazwie. Układ Słoneczny został już zasiedlony, toteż nie dziwi obecność ludzi na komecie, nawet jeśli miałby to być dzieci. Baza, obok innej, zbudowanej na orbicie Neptuna, służy do badań nad czeluściami kosmosu. Gdy kometa znajduje się blisko Słońca, na...

Planeta Matka ma wiele sekretów i tajemnic, to źródło życia oraz śmierci. Żaden Bóg, żaden człowiek nie był w stanie zapanować nad roślinami i magiczną Aurą wykorzystaną do podziału Środowiska. „Lobelia” to historia o dzielnych i zdeterminowanych Jeziornych Łucznikach walczących z Klasztorem Szarych Kapucynów. Kwiat Lobelii jest równie piękny co niebezpieczny, wodzi na pokuszenie... Wejdź razem z nami...

Fragment: "Wsiadłem do wagonu. Lokomotywa, jakby jaki potworny odyniec, poczęła sapać i fukać: — „uf, uf, uf!" Odezwała się świstawka: — „fiur lu lu!" Pociąg ruszył. Usiadłem przy jednym oknie, przy drugim już siedział jakiś człowiek wysoki, blady, brunet, z czarnymi przenikliwymi oczyma, wąsaty i brodaty. Było to na schyłku sierpnia. Woń pól i lasów wpadała z wietrzykiem do wagonu. Przed okiem obrazy...