autumn

The roar of battle had died away; the shout of victory mingled with the cries of the dying. Like gay-hued leaves after an autumn storm, the fallen littered the plain; the sinking sun shimmered on burnished helmets, gilt-worked mail, silver breastplates, broken swords and the heavy regal folds of silken standards, overthrown in pools of curdling crimson. In silent heaps lay war- horses and their steel-clad...

Z bladych rąk sylfidy wypłynęła eterowa materia. Autumn wiedziała, że jest obserwowana i że nie powinna pozwalać Mu aż na tak wiele. Ale nie mogła go powstrzymać. Eter zawisł przed nią, sycząc, burząc się, wyciągając swoje macki wokół siebie, chcąc pochłonąć wszystko. Autumn patrzyła na niego. Tak niszczycielski, lecz tak twórczy, tak straszny… Tak piękny. - Wiesz, że On tak naprawdę ciebie...

Zadaj sobie pytanie: Ty zawładniesz Eterem czy on Tobą? Bernard Oaken po pamiętnych wakacjach w Shieldaig wraca do domu w Cambridge. Niezwykłe wydarzenia, których był uczestnikiem latem, mają swój dalszy ciąg. Sprawy przybierają niezbyt fortunny obrót. Odżywają dawne kłopoty w szkole, do których dochodzi jeden nowy, równie uroczy, co kłopotliwy: Autumn będzie teraz jego koleżanką z ławki. Stanie...