Aleksandra Bartosik

Wszystkie wiersze w tomiku składają się na jedną historię. Jego podział nawiązuje do cykliczności - w tym wypadku do tego, że po nocy zawsze przychodzi dzień. Tomik rozpoczyna się świtem i nim się również kończy. Oczywiście wszystkie te pory dnia są metaforą, nawiązują do rozbudzenia w człowieku (w tym wypadku w kobiecie) jej świadomości, seksualności, uczuć. Historia miłosna się rozwija, pojawiają...