andrzej niemojewski

Listy człowieka szalonego reprezentują popularny w epoce Młodej Polski gatunek powieści a artystach. Przeplatana elementami satyry opowieść o warszawskim środowisku artystycznym stanowi ostry atak autora na rozwiązły i bezproduktywny tryb życia współczesnych mu twórców "nowej sztuki".